Een Ierse vrouw loopt een bar binnen. Het 140 jaar oude zandstenen gebouw ruikt naar verse verf en twee vlaggen wapperen boven het geestenkabinet – een Ierse, de andere Australische.
Er is geen clou. De plaats voelt gewoon als thuis voor barman en backpacker Leona Keane.
Maar 15 maanden geleden was Tibooburra’s iconische pub met twee verdiepingen bijna onherkenbaar na een verwoestende brand.
Het gebouw, gebouwd in 1882 van lokale zandsteen, was een schelp gevuld met as en puin.
De stad met minder dan 150 inwoners ligt in de verre noordwestelijke hoek van New South Wales, meer dan 1200 kilometer van Sydney en Brisbane en bijna 900 kilometer van Adelaide.
Volgens mevrouw Keane is zijn isolement zijn kracht.
En uit de as is hoop opgebloeid.
Nu het bier vloeit en de keuken weer maaltijden kookt, zegt Tibooburra Hotel-eigenaar Tracey Hotchin dat de geesten van velen in de stad hoog zijn.
“Ik kan iedereen niet genoeg bedanken voor wat ze hebben gedaan om de pub te redden”, zei ze.
“We hebben net zoveel steun gekregen tijdens de reis.”
‘Traumatisch voor iedereen’
Als een van de twee pubs in de stad en het enige gebouw met twee verdiepingen binnen een straal van minstens 300 kilometer, was de brand een enorme klap voor de gemeenschap.
“Het was een schok, iedereen was gewoon in shock, ze konden het niet geloven”, zei mevrouw Keane.
Voor de eigenaren was het een wrede slag, omdat ze hun tijd, geld en ziel in het gebouw hadden gestoken.
De oorzaak van de brand was vermoedelijk een elektrische storing.
“We hadden het hotel gerenoveerd en veel geld uitgegeven om het op te knappen, en we waren net begonnen met het inrichten van onze motelkamers aan de achterkant en de biertuin.”
John Ainsworth was de kapitein van de brandweer van Tibooburra op het moment van het incident.
Hij raakte samen met twee andere brandweerlieden ernstig gewond toen een grote gasfles ontplofte.
Hij zei dat er destijds een ietwat roekeloos en volkomen onbaatzuchtig verlangen was van bewoners om te helpen de brand onder controle te krijgen.
“Het was behoorlijk traumatisch voor iedereen en mensen deden hun best om te helpen,” zei hij.
Terug terzake
Meer dan een jaar na de brand, en ondanks dat renovaties en heropening gedeeltelijk vertraagd zijn door de COVID-19-pandemie, heeft de pub nu elke dag tientallen klanten door de deuren.
Mevrouw Hothcin zegt dat het moeilijk te geloven is hoe ver zij en het bedrijf zijn gekomen sinds de verpletterende verwoesting die ze in februari vorig jaar voelde.
“Sommige dagen is het overweldigend en leun je achterover en denk je na over waar je komt en we hebben een lange weg afgelegd,” zei ze.
“We hebben onze motelkamers nu in gebruik.”
Hoewel de totale kosten van de wederopbouw misschien pas over drie of vier jaar bekend zijn, is er weinig tijd om stil te zitten en je af te vragen ‘wat als’.
‘Je moet verder, je kunt er niet aan denken’, zei mevrouw Hotchin.
‘Het heeft geen zin als je probeert te bedenken waarom, hoe, of of wanneer.’
Een gevoel van vreugde
Hoewel de brand een verwoestende klap was voor de outback-stad, heeft de herrijzenis uit de as de band van velen in de gemeenschap versterkt.
Bewoners, toeristen en Leona Keane hopen dat de enige weg vanaf hier omhoog is.
“Iedereen is gewoon verbaasd over het werk dat is gedaan en hoe we weer open zijn en hoe we op dit punt zijn teruggekomen”, zei ze.
“Er is een gevoel van geluk en duidelijk vreugde dat we er doorheen komen”,